Το ’24 των ανακατατάξεων, υποδέχεται το ’25 της αβεβαιότητας

Το 2024 φεύγει. Επρόκειτο για έναν χρόνο, με σημαντικές εξελίξεις στα πολιτικά και κοινωνικά πράγματα της εγχώριας αλλά και της διεθνούς σκηνής. Η ιστορική μομφή προέδρου, η ιστορική πτώση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η τεράστια ήττα των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ καθώς και οι συνεχείς εξελίξεις στην Μέση Ανατολή, κατέστησαν το έτος που φεύγει, άκρως ενδιαφέρον. Πάμε να δούμε κάπως πιο αναλυτικά, αλλά σύντομα τις παραπάνω εξελίξεις.

 
Ξεκινώντας από τα εγχώρια, το περασμένο έτος μπήκε ήδη έντονα. Μετά την μεγάλη νίκη της ΝΔ στις εθνικές εκλογές το καλοκαίρι του 2023 και την παραίτηση του ιστορικού αρχηγού, πρώην πρωθυπουργού και ιδρυτή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ από την θέση του προέδρου, οι εξελίξεις δεν σταμάτησαν να πηγαίνουν και να έρχονται. Κυρίως στο στρατόπεδο της πρώην αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μετά και την επικράτηση του Στέφανου Κασσελάκη στις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ, το 2024 βρήκε το κόμμα της Αριστεράς με 11 λιγότερους βουλευτές. Οι εξελίξεις όμως συνέχισαν να τρέχουν στην Κουμουνδούρου. Έτσι, πάρα την άψογη επικοινωνιακή παρουσία του Στέφανου Κασσελάκη, η έντονη αμφισβήτηση προς το πρόσωπο του δεν εκδηλωνόταν μόνο απ’ έξω, αλλά και μέσα στα όργανα του κόμματος.

Έτσι, μετά την περαιτέρω συρρίκνωση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στις Ευρωεκλογές του περασμένου καλοκαιριού, ασκήθηκε μομφή στο πρόσωπο του πρώην προέδρου που επέφερε νέα προσφυγή στις κάλπες για τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ καθώς κι ένα έκτακτο συνέδριο. Ένα συνέδριο ντροπής, στο οποίο ωστόσο αποφασίστηκε με μεγάλη πλειοψηφία η επικύρωση των 4 υποψηφιοτήτων για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ (Απόστολος Γκλέτσος, Παύλος Πολάκης, Σωκράτης Φάμελλος, Νικόλας Φαραντούρης). Η υποψηφιότητα του Στέφανου Κασσελάκη αποκλείστηκε από τα αρμόδια όργανα του κόμματος, καθώς παρέβαινε τους όρους που είχαν τεθεί για τους υποψηφίους. Μετά, λοιπόν, την επικράτηση του Σωκράτη Φάμελλου στις εκλογές, ήρθε ένα νέο ντόμινο αποχωρήσεων στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, που κατά παράβαση της λαϊκής βούλησης, για πρώτη φορά στην ιστορία της Ελληνικής Δημοκρατίας, έριξε κόμμα από την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Την θέση αυτή έχει πλέον το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ.

ΠΗΓΗ: ΤΟ ΒΗΜΑ

Το ΠΑΣΟΚ που παρότι κατάφερε να κερδίσει έδαφος στις αυτοδιοικητικές εκλογές το 2023, δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί το μομέντουμ του, καθώς και την αναμπουμπούλα που επικρατούσε στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι, δεν μπόρεσε παρά την ευνοϊκή για αυτό συγκυρία, να αυξήσει τα ποσοστά του στις ευρωεκλογές του 2024, πράγμα που οδήγησε το ΠΑΣΟΚ σε νέα εσωτερική κρίση. Η εμπιστοσύνη προς το πρόσωπο του Νίκου Ανδρουλάκη φαινόταν να χάνεται, ωστόσο η νέα εσωκομματική επικράτηση επί του Δημάρχου Αθηναίων, Χάρη Δούκα, ανανέωσε την εμπιστοσύνη προς αυτόν, καθώς η βάση του κόμματος τον επέλεξε εκ νέου με μεγάλη διαφορά.
 

ΠΗΓΗ: MAX NEWS FRANCE

Σημαντικές εξελίξεις είχαμε ωστόσο και στην διεθνή πολιτική σκηνή, με δύο εκλογικές αναμετρήσεις στο επίκεντρο: κοινοβουλευτικές εκλογές στην Γαλλία και προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. Ξεκινώντας από όσα έγιναν στην Γαλλία τον τελευταίο χρόνο, δεν μπορούμε παρά να επισημάνουμε, πως όπως σε όλη την Ευρώπη, τις εξελίξεις πυροδότησε η ακροδεξιά ΛεΠεν και το ακροδεξιό κόμμα της Γαλλίας, RN. Μετά την επικράτηση τους στις ευρωεκλογές ο Εμανουέλ Μακρόν, αναγκάστηκε να κηρύξει βουλευτικές εκλογές, βλέποντας το κόμμα του να χάνει έδαφος. Ωστόσο δεν ήταν το ακροδεξιό κόμμα αυτό που πήρε την πρώτη θέση, αλλά ο αριστερός συνασπισμός κομμάτων, ” Νέο Λαϊκό Μέτωπο” (Nouveau Front Populaire), που κατάφερε μέσα σε πολύ μικρό διάστημα από την δημιουργία του, να πάρει την πλειοψηφία των εδρών, καθώς και τον γαλλικό λαό μαζί του, δείχνοντας τον δρόμο για όλη την Ευρώπη. Έτσι λοιπόν, το “Ensemble!” του Μακρόν υποχώρησε στην δεύτερη θέση και το ακροδεξιό RN κάθισε στην τρίτη, κάτι το οποίο εξακολουθεί να είναι ανησυχητικό. Ωστόσο παρά την επικράτηση του Λαϊκού Μετώπου, ο Μακρόν αρνήθηκε να δώσει το χρίσμα σε πρωθυπουργό από τον συνασπισμό και όρισε έναν της αρεσκείας του. Ωστόσο η μομφή στο πρόσωπο του νέου Πρωθυπουργού μέσα σε διάστημα τεσσάρων μηνών, έφερε νέο σκηνικό αστάθειας στην Γαλλία, αναγκάζοντας τον Γάλλο Πρόεδρο, να ορίσει νέο Πρωθυπουργό, υπό τις συνεχείς πιέσεις του Λαϊκού Μετώπου.

ΠΗΓΗ: NBC NEWS

Περνώντας τον Ατλαντικό, φτάνοντας στην αντίπερα όχθη, τα πράγματα δυσκολεύουν. Καθώς η εκλογική αναμέτρηση της περασμένης χρονιάς στις ΗΠΑ, εξελίχθηκε σε περίπατο για τους Ρεπουμπλικανούς και τον Ντόναλντ Τραμπ. Αυτό συνέβη εφόσον οι Δημοκρατικοί και η Καμάλα Χάρις, δεν κατάφεραν να χτίσουν μια πειστική ατζέντα. Ιστορικά, για πρώτη φορά οι Δημοκρατικοί περιφρόνησαν την εργατική τάξη, στοχεύοντας ένα απροσδιόριστο ακροατήριο. Η Καμάλα Χάρις απέτυχε να αποδείξει πως μπορεί να νικήσει τον Τραμπ χαράζοντας την δική της πολιτική, αφού αρκέστηκε στις επιθέσεις προς τον νέο Πρόεδρο των ΗΠΑ. Επιπλέον το όλο σκηνικό με τον Τζο Μπάιντεν, μόνο καλό δεν έκανε στο κόμμα των Δημοκρατικών. Έτσι, ο Ντόναλντ Τραμπ, με την στήριξη του πανίσχυρου Ίλον Μασκ, κατάφερε να εκμεταλλευτεί την απουσία ουσιαστικά των Δημοκρατικών και να πάρει μια εύκολη νίκη, που επιβεβαιώνει την παγκόσμια ανησυχία, για ραγδαία άνοδο της ακροδεξιάς. Μία άνοδο, υπό την αιγίδα πλέον των Ρεπουμπλικανών, αφού ο υπουργοποιημένος μεγαλοεπιχειρηματίας και ιδιοκτήτης του “X” (πρώην Twitter) στηρίζει ανοιχτά ακροδεξιά σχήματα σε όλη την Ευρώπη.

ΠΗΓΗ: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

Τέλος, το 2024 ήταν ο δεύτερος χρόνος εγκλημάτων πολέμου του Ισραήλ στην Γάζα. Εγκλημάτων πολέμου και με την βούλα, αφού μέσα στο περασμένο έτος, ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου καταδικάστηκε από το διεθνές δικαστήριο με την έκδοση εντάλματος σύλληψης για την γενοκτονία κατά του Παλαιστινιακού λαού. Μια γενοκτονία με χορηγούς τις ΗΠΑ των Δημοκρατικών (παρά τις φωνές από τον Μπέρνι Σάντερς κι άλλους προοδευτικούς στις τάξεις των Δημοκρατικών), την Ευρωπαϊκή Ένωση της Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν και φυσικά την Ελλάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Το 2024 λοιπόν ήταν μια χρονιά που είχε πολλές δυσάρεστες εξελίξεις που επισκίασαν τις όποιες θετικές. Πάρθηκαν σαφώς και σημαντικές αποφάσεις στην εγχώρια και διεθνή πολιτική σκηνή για το περιβάλλον, την οικονομία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μερικές φορές προς την λάθος κατεύθυνση, αλλά αυτό ελπίζουμε να αλλάξει μέσα στο 2025. Ένα 2025 που έρχεται με μία πολιτική αστάθεια σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες (Γαλλία, Γερμανία κ.α.) και έντονη ανησυχία για τις επόμενες κινήσεις του Πλανητάρχη Ντόναλντ Τραμπ και του δισεκατομμυριούχου υπουργού του, Ίλον Μασκ.

Σχετικά άρθρα …

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *