Ο νεαρός ταλαντούχος τραγουδιστής που, παρά το νεαρό της ηλικίας του, αφήνει το δικό του στίγμα στην εγχώρια σκηνή, μίλησε στο Τεχνόραμα και στον Σ. Στάνα σε μία συνέντευξη για τον ίδιο, τη μουσική άλλα και όλα όσα πρέπει να ξέρεις για το μεγάλο live του στον Σταυρό του Νότου την Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου!
Η μουσική για μένα είναι η φωνή της ψυχής μου
Αρχικά ευχαριστούμε πολύ για αυτήν την κουβέντα, την οποία εμείς θέλαμε πολύ καιρό, γιατί σε θαυμάζουμε και είναι μεγάλη μας τιμή που γίνεται λίγες πριν το μεγάλο live σου στον Σταυρό του Νότου. Γι’ αυτό η πρώτη ερώτηση αφορά στο τι περιμένουμε να δούμε σε αυτό το live;
Η αλήθεια είναι έχω πολύ καιρό να κάνω live στην Αθήνα, από πέρυσι. Όμως το συγκεκριμένο live στον Σταυρό του Νότου ήθελα να το κάνω όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή και νιώθω ότι τώρα ήρθε! Όσον αφορά τη φύση του live, γενικά από τον καιρό που ξεκίνησα να τραγουδάω, έχω φαγωθεί να βρω το είδος που με αντιπροσωπεύει, κάτι το οποίο δεν το έχω καταφέρει μέχρι και σήμερα. Αλλά έχω καταλάβει ότι δεν έχει να κάνει καθόλου με το είδος. Δηλαδή, αυτό που παρουσιάζω είναι αυτό που γουστάρω και αυτό που γουστάρω είναι πολλά είδη. Άρα στο Σταυρό σίγουρα θα δείξω και θα τραγουδήσω πολλά είδη κομματιών και μουσικής. Από pop μέχρι έντεχνο, rock, λαϊκό, τσιφτετέλι, ζεϊμπέκικο, χασάπικο, ό,τι νιώθει η ψυχούλα μου.
Μίλησες για διαφορετικά είδη μουσικής, εσύ πιστεύεις στις ταμπέλες στη μουσική και γενικότερα;
Δεν πιστεύω στις ταμπέλες, αλλά υπάρχουν, δηλαδή υπάρχουν τα είδη. Όμως αυτό νομίζω ότι είναι και λίγο ”περί ορέξεως κολοκυθόπιτα” σχετικά και με το τι γουστάρει ο καθένας να κάνει. Ζηλεύω μπορώ να πω τους ανθρώπους που έχουν βρει το είδος τους, το οποίο μπορεί να μην είναι απλά έντεχνο ή λαϊκό ή pop. Μπορεί να είναι μια μίξη. Εγώ πιστεύω ότι ένας λόγος για τον οποίο δεν έχω γράψει ακόμα, δυστυχώς ή ευτυχώς, είναι επειδή δεν βρήκα ακόμα αυτό που γεμίζει την ψυχή μου και νομίζω ότι αυτό που θα γράψω κάποια στιγμή, δεν ξέρω πότε θα είναι αυτό, θα είναι ένα καινούριο είδος, μια μίξη.
Πιστεύεις ότι στην σημερινή εποχή οι νέοι καλλιτέχνες έχουν πατήματα και προϋποθέσεις να κάνουν πράγματα;
Νομίζω ότι δεν υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που είναι όλο το πακέτο. Και τι εννοώ: Εγώ θεωρώ ότι δεν είμαι καλλιτέχνης που είναι σε ένα στούντιο και γράφει μουσική, γράφει κομμάτια. Δεν γράφω, δεν μπορώ να γράψω ακόμα, ούτε στίχους ούτε μουσική. Δεν μου βγαίνει, δεν έχω έμπνευση. Αλλά θεωρώ ότι είμαι πολύ καλός στο live. Δηλαδή νιώθω ότι είμαι performer αυτή τη στιγμή και δεν ξέρω αν θα γίνω ποτέ ένας καλλιτέχνης που γράφει. Μπορεί και να μην καταφέρω ποτέ να γράψω. Θεωρώ, λοιπόν, ότι υπάρχουν καλλιτέχνες που τα κάνουν καλά και τα δύο. Σίγουρα όμως δεν είναι εύκολο! Δεν είναι εύκολο να κάνεις live αυτή την εποχή που ζούμε. Ούτε οικονομικά, ούτε από άποψη στησίματος, γιατί το live δεν είναι απλώς να βγεις να τραγουδήσεις, είναι να παρουσιάσεις κάτι, και αυτό θεωρώ ότι είναι το πιο δύσκολο. Αλλά εγώ πιστεύω πολύ στην ψυχή του ανθρώπου και αν κάτι το πιστεύεις, θεωρώ ότι μπορεί να γίνει εύκολο.
Ποιο είναι το σημαντικότερο συστατικό για σένα για να πάει καλά ένα live;
Δεν ξέρω αν είναι συστατικό ωφέλιμο προς εμένα, αλλά σίγουρα αυτό που καταλαβαίνω όλα αυτά τα χρόνια που κάνω είναι ότι, ανεξαρτήτως συνθηκών (πχ. κούραση ή κακή ψυχολογική κατάσταση), δεν μπορώ να βγω και να κάνω μισές δουλειές. Βγαίνω, τα δίνω όλα και γι’ αυτό πιστεύω ότι όλα πάνε πολύ καλά, γιατί δίνω το 100% το εαυτό μου.
Πολύ σημαντικό αυτό και γενικά νομίζω ότι είναι σημαντικό να δίνουμε το 100% του εαυτό μας σε αυτό που κάνουμε!
Κάποιες φορές, ζηλεύω τους ανθρώπους που βγαίνουν και λένε «Σήμερα δεν είμαι καλά φωνητικά. Θα δώσω λίγο πιο λίγο». Εγώ δεν μπορώ καθόλου και άρρωστος να είμαι θα τα δώσω όλα και απλά την επόμενη μέρα θα είμαι χειρότερα.
Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με το τραγούδι; Ήταν πάντα η μουσική αυτό, που ήθελες να κάνεις;
Όχι καθόλου. Εγώ ξεκίνησα να τραγουδάω εκεί στα 16-17, πριν δεν είχα καμία επαφή με τη μουσική. Δεν είχα τραγουδήσει ποτέ στη ζωή μου και ο λόγος που τραγούδησα ήταν η κολλητή μου, η οποία τότε που γνωριστήκαμε τραγουδούσε. Την άκουσα και λέω «Θα τραγουδήσω και εγώ μαζί σου». Τραγουδάω και μου λέει «Έχεις πολύ ωραία φωνή». Της λέω «Τι λες μωρέ» και μου λέει «Αλήθεια». Κι έτσι, με πήρε στη δασκάλα φωνητικής της και από τότε ξεκίνησα τη μουσική.
Είναι πραγματικά πολύ όμορφο και συγκινητικό αυτό, γιατί δείχνει πόσο σημαντικό είναι να έχεις φίλους, που σε ενθαρρύνουν και πιστεύουν σε εσένα!
Είναι πράγματι πολύ σημαντικό άλλα στην δική μου περίπτωση είναι και λίγο αστείο, γιατί συνήθως ακούω ότι ξεκινάνε από παιδιά, τραγουδάνε στο σχολείο, το ένα, το άλλο… Εγώ ποτέ.
Ποια τρία τραγούδια δεν λείπουν ποτέ από τα live σου;
Το «Δεν θέλω να ξέρεις» της Άννας Βίσση, το «Στάσου λίγο» του Μερτζάνου και το «Όλα σ’ αγαπάνε» του Γονίδη.
Υπάρχει κάποιο τραγούδι, το οποίο ενώ είναι πολύ αγαπημένο δεν το βάζεις στο live, γιατί το θεωρείς ”δύσκολο” ;
Όσον αφορά στο “τεχνικό κομμάτι”, υπάρχουν πολλά τραγούδια τα οποία τρομάζω λίγο να τα τραγουδήσω. Νιώθω, ότι είναι πολύ μεγάλα κομμάτια για μένα στο μυαλό μου, όπως το «Dream on» των Aerosmith, το οποίο θα ήθελα πάρα πολύ να το πω στο live μου άλλα δεν τολμώ, γιατί νομίζω θα λιποθυμήσω από το άγχος. Τώρα στο συναισθηματικό, υπάρχουν κομμάτια που δεν μπορώ να πω live και ένα από αυτά είναι σίγουρα το «Είναι που δεν μπορώ» της Μαρίζας Ρίζου, το οποίο ζηλεύω αλλά το θεωρώ συναισθηματικά πολύ δύσκολο.
Έχεις κάποιον καλλιτέχνη πρότυπο στον οποίο θέλεις να ”μοιάσεις” ;
Υπάρχει μια αντίθεση σε αυτό, γιατί η μουσική που ακούω είναι τελείως διαφορετική από αυτή που τραγουδάω. Ακούω πάρα πολύ λαϊκό. Μελά, Καλλιμάνη, Αγγελόπουλο, Καζαντζίδη αλλά και ποπ λαϊκό. Όμως, θεωρώ ως πρότυπο μου, όχι μόνο καλλιτεχνικά αλλά και ως άτομο την Άννα Βίσση, γιατί δεν είναι μόνο φωνή άλλα είναι και ένας άνθρωπος ο οποίος έχει ταυτότητα και είναι γνωστή, όχι επειδή είναι καλή λαϊκή τραγουδίστρια άλλα επειδή είναι η Βίσση. Και νομίζω, ότι αυτό θα ήθελα και εγώ να πετύχω, να λένε ότι ο Μαργάρης είναι ο Μαργάρης.
Τι είναι για σένα η μουσική;
Η μουσική για μένα είναι η φωνή της ψυχής μου, καθώς είμαι πολύ κλειστός σαν χαρακτήρας, που δεν εκφράζει εύκολα τα συναισθήματά του, παρόλο που φαίνομαι πάρα πολύ εξωστρεφής, και θεωρώ ότι αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος που με ευκολία μπορώ να πω αυτά που νιώθω!
Αν ερχόταν ο μικρός Γιάννης στο live σου, ποιο τραγούδι θα το αφιέρωνες;
Το «Ανήκω σε μένα» του Γ. Μαζωνάκη. Είναι κάτι το οποίο δυσκολεύτηκα πολύ στη ζωή μου να καταλάβω και να βρω, ότι ανήκουμε μόνο σε εμάς, και τώρα που το βρήκα θα το αφιέρωνα στον μικρό Γιάννη, γιατί έχει πολύ μεγάλη προσπάθεια να καταλάβουμε ότι είμαστε οι επιλογές μας και δεν οφείλουμε σε κανέναν να κάνουμε τίποτα. Εμείς επιλέγουμε ό,τι γουστάρουμε στη ζωή μας να κάνουμε.
Γιάννη Μαργάρη τι θες να γίνεις, όταν μεγαλώσεις;
Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω ευτυχισμένος! Αυτό θέλω μόνο και αυτό το νιώθω τον τελευταίο ένα χρόνο, γιατί μπορώ να πω πολλά, ότι θέλω να γίνω ο σταρ της Ελλάδας και της Κύπρου και να κάνω συναυλίες, που είναι κάτι το οποίο επιθυμώ. Όμως έχω καταλάβει πόσο τρωγόμαστε και αφήνουμε τις μικρές και όμορφες στιγμές να φεύγουν, γιατί εμείς παλεύουμε για κάτι το οποίο στο τέλος μπορεί να μην είναι αυτό που θα μας δώσει τη χαρά που θέλουμε πραγματικά. Άρα εγώ αυτό που εύχομαι εγώ είναι ό,τι είναι καλύτερο για μένα να έρθει και μπορεί το καλύτερο για μένα να μην είναι η μεγάλη καριέρα ή το τραγούδι. Μπορεί να είναι κάτι άλλο που δεν το έχω καν φανταστεί! Γι’ αυτό και έχω σταματήσει να βάζω ”στόχους”. Ελπίζω, εύχομαι πράγματα αλλά για μένα το πιο σημαντικό είναι να είμαι καλά και αυτό που θα ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω είναι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος, ό,τι και να έχει, όπως και να είναι η ζωή του.
Και έτσι κλείνοντας, πέρα από το live στον Σταυρό του Νότου, υπάρχει κάτι άλλο που ετοιμάζεις και θα ήθελες να το μοιραστείς με τον κόσμο;
Έχω ένα κακό, δεν ετοιμάζω σχεδόν τίποτα, μένω πάντα τελευταία στιγμή. Δηλαδή και το live τώρα στην Αθήνα ήταν μια ιδέα, που έγινε πολύ τσακ μπαμ. Είχα πει στον Ανδρέα, το παιδί που μου κανονίζει τα live, ότι θέλω να κλείσω στην Αθήνα «Σταυρό του Νότου», πάμε. Άρα δεν μπορώ να σου πω, ότι έχω ετοιμάσει κάτι. Σίγουρα αυτό που θέλω, είναι να ταξιδέψω και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας και να τραγουδήσω και στην Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα και σε νησιά. Τώρα, αν αυτό θα γίνει πραγματικότητα, δεν το γνωρίζω ακόμα.”
Κάποιος χώρος που θα ήθελες να παίξεις σε αυτόν επειδή είναι ο αγαπημένος σου;
Ο πρώτος που θα σου έλεγα είναι ένα μεγάλο live στην Τεχνόπολη και μετά στο Φεστιβάλ του Χελμού, γιατί τα Φεστιβάλ μου αρέσουν πολύ και θεωρώ κιόλας ότι μου ταιριάζουν.
Σε ευχαριστούμε πολύ!
Εισιτήρια στο More.com
