«Είναι γεγονός ότι το πορτραίτο είναι ίσως το πιο απαιτητικό και δύσκολο θέμα στην ιστορία της ζωγραφικής»
Κ. Σπυριούνης, από τη λεζάντα στον Σταθμό «Μοναστηράκι» του Μετρό.
Αν ποτέ περάσεις από τον Σταθμό του Μετρό στο Μοναστηράκι σίγουρα θα συναντήσεις μια σειρά από γνωστές προσωπογραφίες του καλλιτεχνικού χώρου που εκτίθενται στους κεντρικούς διαδρόμους και σε οδηγούν στην τέχνη μιας άλλης εποχής…
Πρόκειται για την έκθεση «Γραμματόσημα», του Κώστα I. Σπυριούνη σε συνεργασία με τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, που βασίζεται στην ζωγραφική σύνθεση διάσημων προσωπικοτήτων της ελληνικής μουσικής, αλλά και κινηματογραφικής και θεατρικής σκηνής. Μέσα από μακέτες γραμματοσήμων που απεικονίζουν Έλληνες συνθέτες, ηθοποιούς και τραγουδιστές ο χώρος του Σταθμού του Μετρό «Μοναστηράκι», μετατρέπεται σε μία απροσδόκητη ελεύθερη έκθεση ζωγραφικής!
Ανάμεσά τους θα συναντήσει κανείς τον Αλέκο Αλεξανδράκη, την Τζένη Καρέζη, τον Δημήτρη Χορν, τον Θανάση Βέγγο και ταυτόχρονα τον Βασίλη Τσιτσάνη, τη Σωτηρία Μπέλλου και πολλούς άλλους σπουδαίους καλλιτέχνες. Το μετρό γίνεται μέρος λοιπόν μιας σύνθεσης που μας ταξιδεύει σε εκείνον τον παλαιό καλό ελληνικό κινηματογράφο που φέρει μέσα μας στιγμές νοσταλγίας, συνοδευόμενες πάντα με τις μουσικές και τα τραγούδια μιας άλλης «ασπρόμαυρης» συχνά εποχής.
Ο καλλιτέχνης κυμαίνεται ανάμεσα στο ερυθρό και γκριζωπό φόντο των συνθέσεών του για να προβάλλει τα απεικονιζόμενα πρόσωπα. Με τη χρήση χρωματικών αντιθέσεων αλλά και έντονης σκίασης, επιτυγχάνεται μια φαινομενική τρισδιάστατη απόδοση των μορφών που τους χαρίζει ζωντάνια, τόση λες και αντικρίζει κανείς πράγματι μια φωτογραφία τους.
Τα πορτραίτα ξεχωρίζουν μέσα στον χώρο τόσο ζωντανά και τόσο επιβλητικά που μοιάζουν καμιά φορά να κοιτούν τον θεατή. Φυσικά αξίζει να πούμε πως η τόσο πετυχημένα ρεαλιστική απόδοση των προσώπων αποπνέει και το μέγεθος του σεβασμού του καλλιτέχνη απέναντι σε εκείνες τις μεγάλες μορφές του ελληνικού κινηματογράφου και τραγουδιού.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και ο ίδιος στη λεζάντα που βρίσκεται τοποθετημένη στο μετρό «εύχομαι μ’αυτή τη σκληρή και εν πολλοίς επίπονη δουλειά της απόδοσης της προσωπικότητας και της συγκίνησης, να φώτισα με την τέχνη μου κάτι από τη λάμψη και τον χαρακτήρα των σπουδαίων αυτών καλλιτεχνών».
Πράγματι, αυτή την αποπνέουσα «λάμψη» μένει μονάχα να την ανακαλύψετε κάνοντας απλώς μια στάση στον Σταθμό «Μοναστηράκι»!
